Zelfacceptatie

De maatschappij is niet altijd even mensvriendelijk. Mensen drukken elkaar in een hokje, beslissen over wat een ander wel en niet kan. Er zijn zoveel meningen over wat jij wel en wat jij niet zou moeten doen. Uiteindelijk is er maar één mening die telt, je eigen. Jij kent jezelf het best. Wie ben je? Ben je stoer, ga je elke uitdaging aan, en ben je misschien zelfs wel een beetje gespierd? Ben je lief, bezorgd en kan je goed koken? Of ben je het misschien wel allebei? Dit zijn allemaal eigenschappen die niet afhangen van je geslacht. Man, vrouw. Blank, zwart. Homo, hetero. Oud en jong. Wie ben je? Een mens. Je bent een mens met goede en minder goede eigenschappen, maar je bent en blijft een mens. Accepteer deze goede en minder goede eigenschappen, accepteer wie je bent, accepteer jezelf.

Zelfacceptatie is het accepteren van je goede en minder goede eigenschappen. Oké, je hebt eigenschappen waar je niet zo trots op bent, maar dat is wie je bent. En dat is niet iets slechts. Het accepteren van je minder goede eigenschappen betekent niet dat je niet meer aan je minder goede eigenschappen mag werken. Er is altijd ruimte voor groei, verbetering. Het gaat erom dat je je niet voor gaat doen als iemand anders, blijf jezelf. Zelfacceptatie is een groeiproces, in je leven zal je op verschillende leeftijden met andere dingen te maken krijgen. Als de basis voor zelfacceptatie is gelegd dan zal deze basis op elke leeftijd op elk probleem toegepast kunnen worden.

Er is niet zoveel bekend over zelfacceptatie en daardoor ontstaan misverstanden. Iemand met een eetprobleem, iemand die niet genoeg weegt, zou die zijn lichaam terwijl hij op dat gewicht is wel moeten accepteren? Zijn gewicht is immers niet gezond voor hem. En iemand die te zwaar is, die kan zijn lichaam wel accepteren, maar dat maakt de levenswijze en het gewicht niet opeens gezond. Zelfacceptatie houdt niet in dat je niks aan je lichaam meer kan veranderen. Je houdt van jezelf zoals je bent, maar dat betekent niet dat je niet kan afvallen of aankomen. Het gaat er alleen om dat je het voor jezelf doet, niet voor een ander, dat je inziet dat jij geweldig bent zoals je bent en dat je altijd geweldig zult blijven, maar dat je ook inziet wat gezond is voor jouw lichaam en wat niet. Natuurlijk kan je make-up dragen, natuurlijk kan je tattoos zetten en natuurlijk kan je je haar verven. Doe het voor jezelf en doe het nooit omdat een ander het wil. Doe het niet om jezelf te verbergen, maar om iets toe te voegen aan de schoonheid die je al bezit.

Maar waarom zou je nadenken over zelfacceptatie? Waarom zou jij in deze maatschappij met zijn vele labels en keurmerken je zorgen maken over hoe je over jezelf denkt? Ik heb er geen profijt van als jij jezelf accepteert, jij wel. Iedereen zou zichzelf moeten accepteren omdat iedereen het leed van het jezelf niet accepteren bespaard zou moeten worden. Ik wil dat je plezier hebt in je leven, het leven is kort en het kan morgen afgelopen zijn. Natuurlijk hoef je hier niet bij stil te staan, leef zonder angst. Ik gun je niet dat je op je tenen moet lopen en dat je een ander probeert te zijn, al dit alles geeft zoveel verdriet. Hoe mooi zou het zijn als we ervoor kiezen om dit gewoon niet te doen? Ooit zal je de prijs moeten betalen voor het jezelf niet accepteren. Relatieproblemen, financiële problemen en Burn-Out ’s. Als je jezelf niet accepteert en je voordoet als een ander is je hele leven een toneelspel. En wat hou je nou langer vol? Een toneelstuk waarin je je tekst moet onthouden of gewoon een improvisatie stuk waar je mag doen wat je wilt?

Heeft het zin om jezelf te accepteren in een maatschappij die dit niet doet? Já. In hoeverre heb je deze andere mensen nodig? Natuurlijk heb je mensen nodig, maar niet iedereen en niet altijd. Als je jezelf accepteert heb je daar veel voordeel van, en een ander kan de voordelen die zelfacceptatie voor jou persoonlijk heeft niet van je afnemen. Ik ben niet de zoveelste persoon die je zal vertellen wat je wel moet doen en wat niet. Ik kan je niet dwingen tot zelfacceptatie. Ik wil je niet eens dwingen tot zelfacceptatie, want dan zal het niet zelfacceptatie zijn. Het is iets wat jezelf moet doen, iets wat ongelooflijk lastig is, maar oooohhhhh zo belangrijk. Denk er eens over na, sluit je ogen en denk aan een wereld waarin iedereen zichzelf accepteert. Je hoeft geen groot duur huis te hebben, want je koopt het huis voor jezelf, je hoeft geen merkkleding te hebben, want je draag de kleding die je leuk vindt. Je bent gewoon blij met wat je hebt, want alles wat je hebt en wat je doet, doe je voor jezelf. En néé! Je krijgt niet een wereld vol met egoïstische mensen. Niemand probeert beter te zijn dan een ander, want wat heeft hij daar nou aan? Zelfacceptatie leidt tot acceptatie.

Je denkt nu vast dat ik een dromer ben, een dromer die je iets vertelt dat je allang weet. Jezelf accepteren is niet zo moeilijk toch? Het hoeft ook niet moeilijk te zijn, voor elk mens is dit anders. En misschien hoef je er helemaal niet mee bezig te zijn omdat je het onbewust al doet, het enigste wat ik wil doen is het probleem openbaar maken. Accepteer jezelf! Zelfacceptatie! Zelfacceptatie heeft te veel voordelen om het te negeren. Zelfacceptatie geeft je geluk. Geluk begint in jezelf, niet in je werk, niet in je relaties, niet in je geld, maar in jou.

Leerling van het Zuyderzeelyceum